Z wykształcenia politolog (Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, spec. marketing polityczny), z zamiłowania i powołania aktywista obywatelski. Wolnościowy ekosolidarysta i humanista. Od 27 lat angażuje się w szeroko pojęty ruch alterglobalistyczny, w obronę praw człowieka, przyrody i praw zwierząt, w walkę o solidaryzm społeczny i międzynarodowy oraz w zwalczanie neoliberalizmu i wszelkich dyktatur. Zajmuje się koordynacją kampanii społecznych, projektów edukacyjnych i kulturalnych, organizowaniem protestów i akcji obywatelskich, zarządzaniem organizacją, PR i planowaniem strategicznym. Prowadzi wykłady, warsztaty, szkolenia, zajmował się też publicystyką (jego teksty publikował zarówno „Nowy Obywatel” jak „Gazeta Wyborcza”).
Pierwszą akcją, w której uczestniczył, był marsz antyfaszystowski z okazji Dnia Wiosny w Poznaniu w 1997r., wkrótce potem, po maturze, trafił na poznański squat Rozbrat. Zagłębiając się w teorię i historię ruchów rewolucyjnych zaczął brać udział w protestach organizowanych przez poznańskich anarchistów i innych radykalnych lewicowców (w tym przeciwko spotkaniu Trójkąta Weimarskiego, Kwaśniewski – Kohl – Chirac). Po próbie założenia z nimi struktur Lewicowej Alternatywy ostatecznie wstąpił do Organizacji Młodzieżowej Polskiej Partii Socjalistycznej (opuścił ją po odejściu z niej Piotra Ikonowicza). W 2000r., po udziale w największej od czasów Seattle manifestacji alterglobalistycznej przeciwko szczytowi WTO w Pradze, zajął się równolegle pierwszym autorskim projektem organizacyjnym i ideowym – Ruchem Postępu Cywilizacyjnego i alterglobalistyczną, eko-humanistyczną ideą planetaryzmu. W 2003r. przyłączył się do Nowej Lewicy Piotra Ikonowicza. W latach 1997-2004 uczestniczył w kilkudziesięciu protestach, akcjach informacyjnych i happeningach dotyczących wojny w Iraku, Afganistanie, praw człowieka w Czeczenii, Tybecie i Palestynie, praw pracowniczych i kwestii socjalnych w Polsce, jak również w największych demonstracjach alterglobalistycznych – we wspomnianej Pradze, w protestach związanych ze szczytem grupy G8 w Genewie/Evian (2003) oraz w demonstracji przeciwko Europejskiemu Forum Ekonomicznemu w Warszawie (2004). Zbierał doświadczenia, kontakty, rozwijał możliwie wszechstronnie umiejętności praktyczne, ewoluował zarówno ideowo i politycznie, jak pod kątem strategii i praktyki działalności obywatelskiej. Jesienią 2004 roku rozpoczął z koleżankami poznanymi w Warmińskiej Bibliotece Wolnościowej nowy, już w pełni dojrzały etap działalności – procedury organizacyjne i rejestracyjne Stowarzyszenia „Lepszy Świat”, przy którym później założył też naszą Fundację i którego misję kontynuujemy.
Zarejestrowane 15.03.2005r. Stowarzyszenie „Lepszy Świat”, w którym wybrany został na prezesa zarządu, pod każdym względem – ideowym, organizacyjnym, spektrum i specyfiki działalności, doboru grup docelowych beneficjentów, partnerów społecznych i instytucjonalnych, było novum na polskiej scenie obywatelskiej. Z jednej strony nie mówiliśmy tylko o rewolucji protestując przeciwko $ystemowi, lecz czynnie wsparliśmy ofiary biedy i wykluczenia (bezpłatne korepetycje dla dzieci z ubogich rodzin, warsztaty edukacyjne, półkolonie), rozpoczęliśmy też pracę u podstaw nad solidarnością społeczną i samopomocą (Poznański Bank Czasu – największy polski system bezpłatnej wymiany usług i umiejętności tego typu), edukacją obywatelską (wystawy, projekcje filmów dokumentalnych, wykłady, dyskusje – w prowadzonym przez Stowarzyszenie niezależnym centrum Infocafe w Poznaniu, w szkołach, na uczelniach i w niezależnych ośrodkach w innych miastach Polski) i kulturą alternatywną (zaangażowane koncerty, wystawy, street art – murale, plakaty, vlepki). Z drugiej strony, w odróżnieniu od większości NGO-sów Lepszy Świat nie stracił perspektywy systemowej, a hasło „Lepszy Świat – jest możliwy” zawsze uzupełnialiśmy mottem „Stwórzmy razem świat, w którym takie organizacje jak nasza nie będą więcej potrzebne” – organizując kampanie obywatelskie, happeningi, demonstracje i uczestnicząc w najważniejszych wydarzeniach geopolitycznych świata (protesty przeciwko szczytom G8 w Edynburgu 2005 i Rostocku 2007, demonstracja i koncert podczas Szczytu Ziemi COP-14 w Poznaniu 2008, COP-15 w Kopenhadze 2009). Stowarzyszenie zaangażowało się w walkę o prawa człowieka (kampanie Solidarni z Tybetem, Solidarni z Palestyną), ochronę środowiska (kampania Klimat – teraz!, akcje przeciw niszczeniu Doliny Rospudy), sprawiedliwy handel, zrównoważony rozwój, demokrację partycypacyjną (kampania Lepszy Poznań), światowy pokój (protesty przeciwko wojnie w Afganistanie i Iraku) oraz o społeczną i międzynarodową solidarność (m.in. akcje propracownicze, antyrasistowskie i związane z niesprawiedliwościami obecnej formy globalizacji).
Lepszy Świat wyszedł ponad klasyczne podziały ideologiczne łącząc łącząc alterglobalistyczną empatię i świadomość systemową z nie-ksenofobicznym patriotyzmem i walką o ekonomiczną oraz polityczną suwerenność Polski. Działaliśmy nieszablonowo, adresując przekaz do wszystkich grup wiekowych i społecznych, współpracując z bardzo różnymi środowiskami – zależnie od dobrej woli, jaką wykazywały w danej sprawie. Prowadziliśmy więc projekt strażniczy („watch dog”) z Fundacją Batorego, wiele działań z zakresu pomocy społecznej z Urzędem Miasta Poznania,, działania na rzecz praw człowieka w Rosji z prawicową Naszością, protesty antywojenne z anarchistami, akcje w sprawie praw człowieka w Tybecie z liberałami, marsz „Klimat – teraz!” – z ekologami, projekty edukacyjne z uczelniami wyższymi, aktywizujące młodzież – ze Wspólnotą Europejską. Uczestniczyliśmy w protestach dotyczących praw pracowniczych organizowanych przez związek zawodowy Sierpień 80 i NSZZ Solidarność, samopomocowy Bank Czasu wsparliśmy z prestiżowego Funduszu Inicjatyw Obywatelskich, uczestniczyliśmy też w akcjach dotyczących tragedii w Smoleńsku organizowanych przez Kluby Gazety Polskiej, a wykład „Apage Satanas – świadome życie w walce z Babilonem” i cykl szkoleń z technik biernego oporu (sitt-in) poprowadziłem na chrześcijańskim festiwalu Slot Art w Lubiążu.
Nadzorując i wspierając jako prezes zarządu projekty „apolityczne” (wolontariat z dziećmi, bank czasu) oraz współtworząc ich wnioski grantowe, Marcin osobiście koordynował wszystkie działania obywatelskie podejmowane przez Lepszy Świat, całokształt polityki rozwojowej (od struktur, przez lobbing obywatelski w samorządzie poznańskim, po pozyskiwanie i „obsługę” partnerów) i wizerunkowej Stowarzyszenia – od sekcji PR, przez reklamę, po zarządzanie informacją w kryzysie w kilku sytuacjach konfliktowych. Koordynował działania kampanii „Solidarni z Palestyną” (w tym przyjazd i wypoczynek dzieci z palestyńskiego Nablusu w Polsce), kampanii „Solidarni z Tybetem” (w tym 1000km rajd motoparalotniowo-samochodowy „Klucz Wolności”), kampanie „Klimat- teraz!” i „Lepszy Poznań”. Organizował akcje antywojenne i antyfaszystowskie, szkolenia i wyjazd aktywistów na szczyt G8 w Rostocku, Wioskę Alterglobalistyczną na Przystanku Woodstock, stoiska i akcje informacyjne na festiwalu w Jarocinie i na Slot Art Festiwalu w Lubiążu. Redagował też bezpłatne pismo Alterglobal, rozdawane w 10 miastach Polski, oficjalnego bloga Stowarzyszenia, materiały merytoryczne, informacyjne i reklamowe dotyczące większości działań organizacji. Prowadził wykłady związane z demokracją uczestniczącą, prawami człowieka i globalizacją, DKF-y (dziesiątki projekcji filmów dokumentalnych z prelekcjami i dyskusjami), warsztaty i szkolenia (m.in. z biernego oporu, współpracy z mediami, tworzenia struktur lokalnych) oraz nabory wolontariuszy, organizował sympatyków w innych miastach Polski (w szczycie działalności – 8 aktywnych ośrodków). Jego „dzieckiem” była również koncepcja rewitalizacji zabytkowego Fortu II w Poznaniu (i założenia w nim niezależnego centrum eko-społeczno-kulturalnego) i wdrażanie jej pilotażu – od dokumentacji, przez koordynację i wykonanie remontu w trakcie pilotażowego projektu, opiekę nad zwierzętami (kozy, kury i inne), ochronę obiektu, oprowadzanie po nim i organizowanie imprez plenerowych, po negocjacje ze sponsorami i urzędnikami.
Od 2005 do 2012 roku „Lepszy Świat” zorganizował setki różnego rodzaju wydarzeń, akcji i projektów (więcej w zakładce „historia”), Stowarzyszenie stało się, pomimo niewielkiej kadry (zarząd 2-3 osobowy, kadra koordynatorów max. 5 osób) i skromnego budżetu, jedną z najaktywniejszych organizacji alterglobalistycznych w Polsce, angażując setki aktywistów i wolontariuszy. Mimo że działalność rozpoczęliśmy bez pieniędzy, biura, zaplecza „znajomości”, w mieście ultraliberalnym pod kątem ogólnych nastrojów społecznych, udało się od zera wykreować silną markę, zdobyć kolejno wiele grantów startując w konkursach lokalnych i ogólnopolskich oraz szybko uzyskać prestiżowy (wtedy) status Organizacji Pożytku Publicznego.
W 2010 roku Marcin założył Fundację Przebudzenie, początkowo jako think tank uzupełniający działalność „Lepszego Świata”, zajął się na poważnie studiami psychologicznymi i wszystkim co związane z rozwojem mentalnym i zdrowym życiem. W 2012 roku przekazał wraz z Małgorzatą Kamińską władzę w Stowarzyszeniu nowemu pokoleniu aktywistów i skupił się na działaniach Fundacji. Stowarzyszenie od tamtego czasu działa całkowicie niezależnie i nadal robi wspaniałe rzeczy 🙂